به گزار خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در استان کردستان، ماموستا عبدالرحمن خدایی، عصر امروز در جمع طلاب اهل سنت شهر سنندج اظهار داشت: الان تنها ترس دشمن از وحدت ملت ایران است، لذا بدانید هر آن کس که این وحدت و برادری را زیر سئوال می برد، دوست نیست، بلکه دشمن اسلام، انسانیت و این کشور است.

امام جمعه موقت سنندج گفت: امروز اگر حبل متین وحدت خدایی ناکرده در بین مسلمانان و ملت ایران پوسیده یا پاره شود، آن گاه باید ترسید و دشمن را در پشت دروازه های شهر خود دید.

این عالم اهل سنت با تاکید بر اینکه یکی از اهداف مهم امام راحل (ره) ایجاد وحدت در بین مسلمین جهان بود، عنوان کرد: امام راحل در سخنرانی های بسیاری که داشتند هیچگاه سنی و شیعه را از هم جدا خطاب نکرد و دو مذهب را اسلام دانست و تقسیم اسلام به اهل سنت و اهل تشیع را کار انگلیسی ها و استکبار می خواند.

ماموستا خدایی ادامه داد: در زمان ستم شاهی استانهایی همانند کردستان از هر نوع امکانات و ضروریات اولیه زندگی در مضیقه بودند و کسی هم نبود به داد آنها برسد و رژیم وقت نیز با کمترین تحریکی مردم مظلوم این منطقه را سرکوب می کرد.

امام جمعه موقت سنندج گفت: در قبل از انقلاب شهرهایی همانند سنندج با تهران و اصفهان از نظر امکانات چقدر با هم متفاوت بودند، یکی مثل قریه ای دور افتاده از تمدن بود و دیگری در آن هر امکاناتی که می خواستید، مهیا بود.

وی با اشاره به اینکه امام راحل و شهداء هشت سال دفاع مقدس به ویژه 5400 شهید استان کردستان به ملت ایران امنیت و آزادگی هدیه دادند، اظهار داشت: هشت سال با تمام دنیا با دستانی خالی، ولی با دلی پر از ایمان به خدا و رسول خدا (ص) در مقابل صدام و صدامیان ایستادیم و اجازه ندادیم ذره ای از خاک این مملکت به دست اجنبی بیفتد، به نظر شما این افتخار نیست؟!

ماموستا خدایی بیان داشت: امروز به برکت نظام مقدس جمهوری اسلامی، استان کردستان در حال گذر از نارسایی ها و رسیدن به یک کلانشهر بزرگ اقتصادی و فرهنگی در کشور است، البته اگر می خواهیم که نام کردستان در کشور همانند گذشته به خوبی شنیده شود، همه مسئولیم که در این زمینه کار کنیم و کاهلی را کنار بگذاریم.

امام جمعه موقت سنندج خطاب به طلاب و روحانیون اهل سنت گفت: اگر می خواهیم زندگی آرام توام با آرامش داشته باشیم هرگز نباید در بحث سنی یا شیعه بودن با هم مجادله و بحث کنیم، کسی منکر اختلافات موجود بین سنی و شیعه نیست، ولی این اختلافات به قدری کوچک هستند که نام بردن آن از شأن انسان می کاهد.